Waarom?Acteren – de voorstelling – maakt een onderwerp scherp zichtbaar dat in de dagelijkse werkelijkheid soms nauwelijks aan bod komt. Er hangen sluiers over burn-out en harde stress, maar die verdwijnen. Alles wordt helder. Meer nog: toeschouwers herkennen het onderwerp en beginnen erover na te denken. Ze worden gemotiveerd om er iets aan te doen.
|
Wat? De essentie van een voorstelling
De verhalengroep heeft beelden in tekst omgezet en de acteurs brengen een gefocuste weergave van de realiteit. Deze realiteit focust op werkgeluk en burn-out. Of omgekeerd kun je ook zeggen: burn-out en werkgeluk toegepast op de context van de organisatie. Interventietheater gaat verder De medewerkers-toeschouwers herkennen én delen deze beelden van de werkelijkheid. Ze komen tot een gezamenlijk aanvoelen ervan. Natuurlijk zullen 100 mensen in de zaal wel hun nuances hebben en soms ook lijnrecht tegenover elkaars aanvoelen naar het stuk kijken. Maar er wordt op zijn minst rond hetzelfde thema gevoeld en nagedacht. Hoe?
De vormgeving van het stuk maakt interactie makkelijk
De coördinatiegroep:
Ervaringen uit het pilootproject
|